Ένας λαγός που ανοίγει φακέλους...

Βρήκα ένα βίντεο που μου άρεσε πολύ!!!




Από Αποστόλη Τ.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Ζωγραφική με νερομπογιές πάνω σε κουζινόχαρτο
















  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Ο Κύβος του RUBIK

Νομίζω ότι ξέρετε όλοι τον κύβο του Rubik.
Μπορείτε να τον φτιάξετε όμως;
Κοιτάξτε πόσο γρήγορα τον φτιάχνει αυτό το αγόρι.
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό!!!!








Από Άγγελο Ρ.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Ο Ευριπίδης


   Ο Ευριπίδης (480 π.Χ., 406 π.Χ.), υπήρξε τραγικός ποιητής και ένας από τους τρεις μεγάλους διδάσκαλους του αττικού δράματος στο αρχαίο ελληνικό θέατρο. Καταγόμενος από τη Φλύα, δήμος της Κεκρωπίας (σημ. Χαλάνδρι) λέγεται ότι γεννήθηκε στην Σαλαμίνα την ημέρα της ναυμαχίας όταν ο Αισχύλος αγωνίζονταν ως πρόμαχος άνδρας ο δε Σοφοκλής ως έφηβος που έσερνε το χορό των επί το τρόπαιο επινικίων. Ασχολήθηκε και με τη ζωγραφική έργα του οποίου παρουσιάσθηκαν στα Μέγαρα, την δε επ΄ αυτού ιδιοφυΐα μαρτυρούν και πλείστες εικόνες στις τραγωδίες του. Για λίγο ασχολήθηκε με τη φιλοσοφία και την ποίηση. Αλλά και η φιλοπατρία του ποιητή είναι φλογερή και ενθουσιώδης όπως φαίνεται στα έργα του που δεν διστάζει και να καυτηριάσει τους νικητές του Πελοποννησιακού πολέμου τους Λακεδαιμονίους για τους οποίους λέγει:
"Ώ πάσιν ανθρώποισιν έχθιστοι βροτών
Σπάρτης ένοικοι, δόλια βουλευτήρια,
ψευδών άνακτες, μηχανορράφοι κακών
ελικτά κουδέν υγιές, αλλά παν πέριξ
φρονούντες αδίκως ευτυχείτ΄ αν Ελλάδα" (Ανδρομ. 444 κ.εξ).
   Ο Ευριπίδης τον περισσότερο χρόνο της ζωής του τον πέρασε στην Αθήνα αλλά τα τελευταία τα πέρασε στη Μακεδονία προσκεκλημένος στην βασιλική αυλή στη Πέλλας από τον ίδιο τον φιλόμουσο Βασιλιά τον Αρχέλαο που συνήθιζε να καλεί μεγάλους καλλιτέχνες προκειμένου να λαμπρύνει αλλά και να αναπτύξει στη χώρα του καλλιτεχνικές δραστηριότητες. (Βικιπαίδεια)





Από Στέλιο Δ.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Οι 9 μούσες στην πλατεία Μιαούλη!

Βρήκα πληροφορίες για τις εννέα μούσες και τράβηξα φωτογραφίες γύρω από την εξέδρα στην πλατεία! Σας αρέσουν;

Οι μούσες στην αρχαία ελληνική μυθολογία είναι εννέα αρχαίες θεές. Ο Απόλλωνας ήταν ο ηγέτης τους (Απόλλων Μουσηγέτης).Σύμφωνα με την Θεογονία του Ησιόδου, ήταν κόρες του Δία και της Μνημοσύνης.
Τα ονόματά τους είναι:
Καλλιόπη (επική ποίηση)
Ευτέρπη (μουσική)
Κλειώ (ιστορία)
Ερατώ (λυρική ποίηση)
Μελπομένη (τραγωδία)
Πολυμνία (Πολύμνια) (ιερή ποίηση)
Τερψιχόρη (χορός)
Θάλεια (κωμωδία)
Ουρανία (αστρονομία)



 H  Καλλιόπη ήταν η μεγαλύτερη και ευγενέστερη από τις 9 Μούσες. Στις παραστάσεις της απεικονίζεται με μεγαλοπρέπεια και επιβλητικότητα με στέφανο δάφνινο ή χρυσό κρατώντας ή βιβλίο σε κύλινδρο ή πινάκιο και γραφίδα και συχνά με τα έπη του Ομήρου στους πόδες της.



Η Μούσα Ευτέρπη ανακάλυψε διάφορα μουσικά όργανα. Τη ζωγράφιζαν δαφνοστεφανωμένη να παίζει αυλό ή να τον κρατά.


H Κλειώ ήταν η Μούσα της επικής ποίησης και της Ιστορίας. Απεικονιζόταν με ένα ρολό περγαμηνών ή ομάδα από πλακίδια και με δάφνινο στεφάνι.




Η Ερατώ ήταν η Μούσα της λυρικής ποίησης και των ύμνων. Απεικονίζεται με μία λύρα.





Η Μελπομένη ήταν η μούσα της τραγωδίας. Τη ζωγράφιζαν να φορεί μάσκα τραγωδίας, θυμωμένη, δαφνοστεφανωμένη με σκήπτρο, ρόπαλο στα χέρια.


Η Πολύμνια, στην Ελληνική μυθολογία, ήταν η Μούσα των ιερών ύμνων και της ευγλωττίας. Ήταν η Μούσα των ύμνων ή των ασμάτων που ψάλλονται προς τιμή των θεών και των ηρώων. Τη ζωγράφιζαν να κοιτά προς τον Ουρανό με στεφάνι από δάφνη και μαργαριτάρια στο κεφάλι, λευκό φόρεμα, με τη λύρα στα χέρια της.




Η  Τερψιχόρη ήταν η μούσα του χορού και των δραματικών χορικών. Συνήθως απεικονίζεται καθισμένη και κρατώντας μια λύρα.




Η Μούσα Θάλεια ανακάλυψε την κωμωδία. Ηταν προστάτισσα και των Συμποσίων. Τη ζωγράφιζαν στεφανωμένη με κισσό, νέα και χαμογελαστή, να κρατά κωμική μάσκα.


Η  Ουρανία θεωρούνταν εφευρέτης και προστάτης της Αστρονομίας και της Αστρολογίας. Συνήθως απεικονίζεται φορώντας αστεροειδή στέφανο, κρατώντας στο αριστερό χέρι παγκόσμια σφαίρα και στο δεξιό διαβήτη, που αποτελούν και τα «ιερά» σύμβολά της.

Από Στελλίνα Χ.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Ζωγραφιές για την Ανακύκλωση

Άννα Μ.


Αντώνης Ρ.


Μιχάλης Κ.

Εύα Τ.


Φαίδρα Δ.


Γιώργος Σ.

Θάνος Λ.


Δώρα Α.


Στέλιος Δ.


Παναγιώτης Κ.

Αγγελική Μ.




Άγγελος Ρ.


Κωνσταντίνος Χ.


Παναγιώτης Β.

Δήμητρα Λ.



  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Εννοιολογικοί χάρτες για την Ανακύκλωση

    Στο μάθημα της Μελέτης ασχοληθήκαμε με την ανακύκλωση. Φτιάξαμε, λοιπόν, εννοιολογικούς χάρτες με τις πληροφορίες που συλλέξαμε από το διαδίκτυο:



Ομάδα : Τα πολύχρωμα Απορρίμματα





Ομάδα: Ανώνυμοι



Ομάδα: Οι Ανακυκλωτές



Ομάδα: Πούμα



Ομάδα: Οι Περιβαλλοντολόγοι






  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Ο καμηλιέρης της Αιγύπτου



Μια ζωγραφιά στον υπολογιστή από το Θάνο Λ.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Αισχύλος-Αριστοφάνης


 Βρήκα μερικές πληροφορίες για τη ζωή του Αισχύλου και του Αριστοφάνη.




ΑΙΣΧΥΛΟΣ.
Τραγικός ποιητής από τους μεγαλύτερους των αιώνων, συγγραφέας τραγωδιών. Γεννήθηκε στην Ελευσίνα το 525 π.Χ. και πέθανε στη Γέλα της Σικελίας το 456 π.Χ. Πατέρας του ήταν ο ιερέας Ευφορίωνας και αδελφός του ο Κυναίγειρος που πολέμησε και σκοτώθηκε ηρωικά στο Μαραθώνα. Ο Αισχύλος είχε δυο παιδιά τον Ευφορίωνα και το Βίωνα που και αυτοί ήταν τραγικοί ποιητές.
 Το καινούριο που έφερε στο θέατρο ήταν τα πολλά πρόσωπα, γιατί ως τότε το κάθε έργο παιζόταν από ένα μονάχα, τον υποκριτή. Είναι ο πρώτος που σκέφτηκε την σκηνογραφία και διακρίθηκε σαν ποιητής, μουσικός, ηθοποιός, σκηνοθέτης, σκηνογράφος, δάσκαλος του χορού, αρχιτέκτονας, μηχανικός.


                                             


ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ
Ο μεγαλύτερος από τους αρχαίους Έλληνες κωμωδιογράφους, o Αριστοφάνης, γιος του Φιλίππου, γεννήθηκε ίσως στην Αίγινα το 450 π.Χ. (ή 452) και πέθανε το 385 π.Χ.(ή 380).
Από τα έργα του φαίνεται ότι είχε εξαιρετική μόρφωση, γενική και ειδική. Εκτός από την καθολική μόρφωση, την οποία η Αθήνα του Περικλή έδινε στους νέους, γνώριζε άριστα τα έργα των προηγούμενων ποιητών και φρόντισε να τελειοποιηθεί στη σκηνική τέχνη.
 Μέσα από τα έργα του επίσης φαίνεται ότι γνώριζε πολύ καλά τις τραγωδίες του Αισχύλου, τον οποίο θαύμαζε για τη συντηρητικότητά του .
Από την Αίγινα, όπου ήταν εγκαταστημένος, παρακολουθούσε με πολύ ενδιαφέρον την πολιτική κίνηση των Αθηνών και σατίριζε τα τρωτά της. Αλλά ο ίδιος ζούσε στην αφάνεια μια ήσυχη ζωή και, για να προστατεύσει αυτή του τη γαλήνη, παρουσίαζε τις περισσότερες από τις κωμωδίες του με το όνομα άλλων ποιητών και ηθοποιών. Για την υπόλοιπη ιδιωτική του ζωή ελάχιστα είναι γνωστά. Πιστεύεται ότι ο ερημίτης αυτός ποιητής ήταν ηθικός, σεμνός, συντηρητικός, αφοσιωμένος στην τέχνη και στις ιδέες του, για τις οποίες αγωνιζόταν σ' όλη του τη ζωή.

Από Στελλίνα Χ.
 

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Για την άλλη πατρίδα ΙΙ

    Ετοιμάσαμε την περίληψη του βιβλίου "Για την άλλη πατρίδα", ζωγραφίσαμε μερικές χαρακτηριστικές σκηνές και φτιάξαμε μια παρουσίαση στο power point:




  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Για την άλλη πατρίδα

    Στα πλαίσια του προγράμματος φιλαναγνωσίας, στο οποίο συμμετέχει το σχολείο μας, σε συνεργασία με το Ε.ΚΕ.ΒΙ και το τμήμα πολιτιστικών της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κυκλάδων, οι μαθητές της Δ΄ τάξης ασχολήθηκαν με το βιβλίο " Για την άλλη πατρίδα", που έχει γράψει η Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου. Αφού διάβασαν το βιβλίο, έγραψαν τις εντυπώσεις τους:





    Αυτό που μου έκανε εντύπωση στο βιβλίο είναι όταν ο Τέλης και ο θείος Ιάσονας πήγαιναν στη Γαλαζόνησο με το καράβι. Ο Τέλης έπαθε αφυδάτωση και φανταζόταν τη μαμά του. Όταν έγινε καλά πήγε με την οικογένειά του στη Γαλαζόνησο.
Νίκος Γ.

    Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ στο βιβλίο «Για την άλλη πατρίδα» είναι όταν ο Τέλης έχτισε μια νέα οικογένεια χωρίς τον παππού και με ένα ξαδερφάκι. Το πιστεύω διότι ο Τέλης πέρασε πολλά βάσανα, ειδικά μέσα στην «κιβωτό». Κατά τη γνώμη μου του άξιζε ένα ξαδερφάκι.
Ιωσήφ Α.

    Από το βιβλίο που διαβάσαμε, μου έκανε περισσότερο εντύπωση, όταν ο Τέλης και ο θείος Ιάσονας έχασαν το πλοίο και έμειναν στην Αργοβία. Εκεί έμειναν στο φίλο του Ιάσονα, το Στεφάν. Ο Ιάσονας και ο Στεφάν δούλευαν σε μια αποθήκη όπου μια μέρα έγινε μια έκρηξη και ο Στεφάν πέθανε. Ο Ιάσονας πήρε τα χαρτιά του Στεφάν, άλλαξε το όνομά του και πήρε τον Τέλη και φύγανε με το πλοίο για τη Γαλαζόνησο. Στο πλοίο ήταν μέσα σε ένα κουτί. Όταν έφτασαν ο Τέλης πήγε στο νοσοκομείο, γιατί είχε χάσει τις αισθήσεις του. Όταν έγινε καλά και πήγαν στο σπίτι τους, μετά από μερικές μέρες πέθανε ο παππούς του. Την επόμενη μέρα άρχισε ο πόλεμος και αυτοί που είχαν επιτεθεί έχασαν. Έτσι έζησαν όλοι ευτυχισμένοι!
Ιωάννα Π.

    Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ ήταν όταν ο Τέλης με το θείο του ήταν μέσα στην «κιβωτό». Όταν έφτασαν στην Αργοβία ο Τέλης μπήκε στο νοσοκομείο και βρήκε την οικογένειά του.
Αλέξανδρος Π.

    Στο βιβλίο που διαβάσαμε αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν όταν ο Τέλης και ο θείος Ιάσονας ήταν στην Αργοβία μαζί με το Στεφάν. Το ότι πέθανε εκείνος ήταν κάτι πολύ λυπητερό για τον Ιάσονα και τον Τέλη. Ήταν, όμως, μια βοήθεια γιατί πήρε τα χαρτιά του ο Ιάσονας και έφυγε από την Αργοβία σαν Στεφάν, δηλαδή πολύ ασφαλής.
Στελλίνα Χ.
    Πιο πολύ μου έκανε εντύπωση, όταν ο Τέλης ακολούθησε το θείο του τον Ιάσονα και μπήκαν μες στο πλοίο σε μια «κιβωτό», η οποία ήταν ξύλινη. Μέσα σ’ αυτή άνοιξαν τρύπες για να μπορούν να αναπνέουν. Οι συνθήκες εκεί μέσα ήταν επικίνδυνες, αλλά ευτυχώς είχαν αρκετό νερό και αρκετά τρόφιμα. Ήταν απίθανο για δέκα ολόκληρες μέρες να ζουν εκεί μέσα και στο τέλος πήγε στο νοσοκομείο ο Τέλης.
Μάξιμος Φ.

    Από το βιβλίο που διαβάσαμε μου έκανε πιο πολύ εντύπωση, όταν είχαν φτάσει στη Γαλαζόνησο καλά, μια μέρα πέθανε ο παππούς και ξαφνικά ξέσπασε πόλεμος. Μου έκανε εντύπωση γιατί στα καλά καθούμενα ξέσπασε πόλεμος  στη Γαλαζόνησο.
Κρίστι Λ.

    Αυτό που μου άρεσε στο βιβλίο που διαβάσαμε ήταν όταν έφτασαν στη Γαλαζόνησο και είδε ο Τέλης τον ξάδερφό του και έπαιζαν μαζί. Πιο πολύ μου άρεσε που έζησαν στη Γαλαζόνησο πριν τον πόλεμο.
Αποστόλης Τ.

    Μου άρεσε τότε που έγινε πόλεμος. Είχαν πει πως θα ήταν ελεύθερη χώρα, σκοτώθηκαν ,όμως, πολλοί άνθρωπο. Ο ξάδελφος του Τέλη, ο Κυριάκος είχε πάει να πολεμήσει. Ο Τέλης ήταν στεναχωρημένος, επειδή ο μπαμπάς και ο θείος Ιάσονας ήταν στον πόλεμο.
Μπεσάρτ Λ.

    Μου έκανε εντύπωση όταν έπρεπε να φύγουν για τη Γαλαζόνησο. Ο Στεφάν πριν το θάνατό του είχε πει στη μητέρα του να δώσει τα χαρτιά του στον Ιάσονα. Έτσι μπόρεσε να φύγει.
Αμαρίλντο Τ.

    Ιδιαίτερη εντύπωση σ’ αυτό το βιβλίο μου έκανε η στιγμή που οι γονείς του Τέλη με τη βοήθεια του Βαρούχ κατάφεραν να πάρουν εισιτήρια για να πάνε πρώτα στην Ισαδαία και μετά στη Γαλαζόνησο. Κάτι άλλο τώρα που με εντυπωσίασε ήταν όταν έφευγαν από την Αργοβία για να πάνε στη Γαλαζόνησο. Μου έφερε λύπη ο Τέλης που αποχαιρετούσε το σπίτι του.
Σταυρίνα Σ.

    Από το βιβλίο «Για την άλλη πατρίδα» μου έκανε εντύπωση το σημείο όπου ο Τέλης με το θείο Ιάσονα μπήκαν σε ένα κουτί και άντεξαν τόσες μέρες χωρίς πολύ νερό και φαγητό, παρόλο που δημιουργήθηκε ένα πρόβλημα στον οργανισμό του Τέλη.  Αυτό μου άρεσε διότι είχε αγωνία για το αν θα ζήσουν ή όχι. Από αυτό έμαθα πως ο καθένας μπορεί να κάνει κάτι αρκεί να το θέλει με όλη του την καρδιά. Ήταν ωραίο!
Παντελής Ρ.

    Αυτό που μου έκανε εντύπωση στο βιβλίο «Για την άλλη πατρίδα» ήταν ότι όλη η οικογένεια προσπάθησε, έκανε πάρα πολύ κόπο και αγωνίστηκε για να καταφέρει να φτάσει στην πατρίδα του παππού, τη Γαλαζόνησο. Ο Τέλης προσπάθησε πάρα πολύ και όταν βγήκαν από το πλοίο είχε ήδη χάσει τις αισθήσεις του. Αυτό ήταν που μου άρεσε σε αυτό το βιβλίο και πραγματικά ήταν όλο πολύ ωραίο
Φαίη Ρ.

    Από το βιβλίο που διαβάσαμε μου άρεσε η στιγμή που έγινε πόλεμος και έμειναν πίσω ο θείος Ιάσονας και ο πατέρας του Τέλη και γύρισαν μετά από αρκετές μέρες. Επίσης, μου άρεσε όταν όλη η οικογένεια περνούσε πολύ ωραία στη Γαλαζόνησο.
Δώρα Α.

    Στο βιβλίο « Για την άλλη πατρίδα » αυτό που μου έκανε πιο πολύ εντύπωση ήταν πως στο Στεφάν άρεσε τόσο πολύ να γράφει βιβλία. Επίσης με συγκίνησε όταν ο παππούς Αριστοτέλης πέθανε.
Άγγελος Ρ.

    Από αυτό το βιβλίο μού άρεσαν πολλά πράγματα. Περισσότερο μου άρεσε όταν ο Τέλης έφτασε στη Γαλαζόνησο με το θείο του και όταν ο θείος του παντρεύτηκε τη Ναταλία.
Εύα Τ.

    Στο βιβλίο που διαβάσαμε στην τάξη μού έκανε περισσότερη εντύπωση πως ο ήρωας Τέλης με το θείο του Ιάσονα, πέρασαν μια περιπέτεια αρκετά δύσκολη και μετά έγινε ο πόλεμος που συγκλόνισε τον Τέλη αρκετά. Πιστεύω ότι ήταν πολύ δύσκολο να γραφτεί, γιατί είναι ένα υπέροχο βιβλίο.
 Άννα Μ.

    Στο βιβλίο που διαβάσαμε μου άρεσε πολύ ο Τέλης, ως παιδί, και η αφοσίωση του θείου Ιάσονα στον Τέλη. Γέλασα πολύ με την Ηλέκτρα και τις σκανταλιές της.
Στέλιος Δ.

    Το βιβλίο που διαβάσαμε ήταν υπέροχο! Όμως, η αγαπημένη μου στιγμή ήταν όταν η Ναταλία ανακοίνωσε μαζί με το θείο Ιάσονα ότι είναι έγκυος. Επίσης, μου άρεσε η στιγμή που η Ηλέκτρα έβαλε τσόφλια από καρύδια για τακούνια σε για γάτα. Ήταν πολύ αστείο. Γενικώς, μου άρεσε πολύ το βιβλίο!!!!
Δήμητρα Λ.

    Αυτό που μου έκανε πιο πολύ εντύπωση από όλα είναι ότι ο Στεφάν σκοτώθηκε από μια δυνατή έκρηξη. Ήταν πολύ ευχάριστο όταν στο τέλος η δασκάλα ανέφερε στον Τέλη ότι περιμένει παιδί.
Κωνσταντίνος Χ.

    Αυτό που μου έκανε εντύπωση πιο πολύ από όλο το βιβλίο ήταν όταν ο Τέλης και ο θείος Ιάσονας έμεναν στο σπίτι του Στεφάν και προσπαθούσαν να βρουν έναν τρόπο για να φύγουν από την Αργοβία. Οι αγαπημένοι μου ήρωες ήταν ο Τέλης και ο θείος Ιάσονας. Το βιβλίο ήταν τέλειο!
Παναγιώτης Β.

    Πιο πολύ με συγκίνησε που ο Στεφάν πέθανε. Περισσότερο μου άρεσε που η Ηλέκτρα έβαλε στη γάτα τακούνια, που τα είχε φτιάξει από καρύδια και τα κόλλησε στα πόδια της γάτας με μαστίχα.
Αγγελική Μ.

    Από το βιβλίο «Για τη άλλη πατρίδα» μου άρεσε περισσότερο που ο Τέλης ήθελε να ονομάσουν το παιδί της Ναταλίας Στέφανο, δηλαδή Στεφάν. Επίσης, μου άρεσε που ο κύριος Βαρούχ τους βοήθησε να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Το λατρεύω αυτό το βιβλίο.
Φαίδρα Δ.

    Εντυπωσιάστηκα όταν ο θείος Ιάσονας και ο Τέλης έκαναν μια μεγάλη κομπίνα: Μπήκαν σε ένα εμπορικό πλοίο και ήταν μέσα δέκα μέρες για να πάνε στην Αργοβία και ο θείος Ιάσονας έκανε τρύπες στο κιβώτιο για να αναπνέουν.
Θάνος Λ.

    Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν όταν ο Τέλης γνώρισε τον Κυριάκο και έπαιζαν κάθε μέρα στην παραλία. Κάτι άλλο που μου άρεσε ήταν όταν η Ηλέκτρα έβαλε τσόφλια στη γάτα που βρήκαν. Δε μου άρεσε ότι στο τέλος ο πόλεμος συνεχίστηκε. Το βιβλίο ήταν υπέροχο!
Γιώργος Σ.

    Από το βιβλίο μου άρεσε πολύ όταν ο θείος Ιάσονας και ο Αντρέας γύρισαν από τον πόλεμο ζωντανοί και όταν η Ηλέκτρα είχε βάλει παπούτσια από καρύδι και μαστίχα στη γάτα. Με συγκίνησε ότι πέθαναν ο παππούς και ο Στεφάν. Ο Κυριάκος πήγε στον πόλεμο και αυτό ήταν πολύ γενναίο.
Παναγιώτης Κ.

    Από το βιβλίο «Για την άλλη πατρίδα» μου άρεσαν πολλά πράγματα. Μερικά από αυτά είναι: η στιγμή που ο Τέλης έφυγε από το καράβι, όταν ο θείος Ιάσονας και ο Τέλης μπήκαν στα κιβώτια και όταν ο Τέλης έμαθε ότι σε λίγους μήνες θα έχει ένα ξαδερφάκι. Αυτό το βιβλίο ήταν πολύ ωραίο!
Αντώνης Ρ.




  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Ζώα υπό εξαφάνιση


Κρητικός αίγαγρος – Κρι- κρι.

      Ζούσε ελεύθερο στις κορυφές των Λευκών Ορέων της Κρήτης μέχρι τη στιγμή που μπήκε, για το εκλεκτό του κρέας, στο στόχαστρο των κυνηγών. Τα ζώα που έχουν μείνει στον Εθνικό Δρυμό της Σαμαριάς είναι 500-2.000. Παλαιότερα ζούσε σε όλο σχεδόν το νησί, όμως το ανελέητο και αδιάκοπο κυνήγι, το έδιωξε από πολλές περιοχές. Ζει 10-15 χρόνια. Το ύψος τους φτάνει περίπου το ένα μέτρο και το βάρος τους τα 60 κιλά. Τα κέρατά του φτάνουν το ένα μέτρο και τα παλιά χρόνια οι Σφακιανοί τα χρησιμοποιούσαν για να φτιάξουν τα τόξα τους.  




Από Παναγιώτη Κ.



Αρκούδα Πάντα

    Στα δάση μπαμπού της Κίνας σήμερα επιζεί μικρός πληθυσμός της αρκούδας Πάντα. Η δεκαετία 1970-1980 υπήρξε ίσως η πιο καταστροφική για το είδος. Η έκταση στην οποία ζούσαν τότε τα περίπου 1.000 πάντα, μειώθηκε από 30.000 τ.χλμ σε 13.000 τ.χλμ. Ο μοναδικός τους εχθρός είναι ο άνθρωπος, αφού δεν απειλούνται από κάποιο αρπακτικό. Τα σχήματα πάνω στο δέρμα τους χρησιμεύουν για να αναγνωρίζονται εύκολα μεταξύ τους μέσα στα πυκνά δάση. Οι αρκούδες πάντα είναι ιδιόμορφα ζώα. Καταστρέφουν τεράστιες εκτάσεις προκειμένου να βρουν την τροφή τους. Είναι εύκολο να τα δεις στο περιβάλλον όπου ζουν, γι’ αυτό κρατούν σε απόσταση τα ζώα που κινούνται γύρω τους.
    Χάρη στα σχέδια της γούνας τους εντοπίζουν εύκολα το σύντροφό τους όταν θέλουν να ζευγαρώσουν.




Από Αντώνη Ρ.

Μαυρογύπας
  Με άνοιγμα φτερών που φτάνει μέχρι και 3 μέτρα, ο μαυρόγυπας είναι ο μεγαλύτερος γύπας της Ευρώπης, με τους κύριους πληθυσμούς του να βρίσκονται στην Ιβηρική Χερσόνησο και στα Βαλκάνια.
   Η χώρα μας αποτελεί την <<Κιβωτό του Νώε>> για το είδος στη Βαλκανική Χερσόνησο, καθώς όλος ο σημερινός πληθυσμός του (20-21 ζευγάρια) βρίσκεται στο δάσος της Δαδιάς στο νομό Έβρου.
        Ο μαυρόγυπας δεν μεταναστεύει και σπανίως πετά μακριά Από την περιοχή αναπαραγωγής του. Ζευγαρώνει διά βίου. Από τον Ιανουάριο οι γονείς ξεκινούν τις αναπαραγωγικές τους πτήσεις πάνω από τη φωλιά τους, την οποία κατασκευάζουν μαζί και η οποία, μετά από χρόνια συνεχούς χρήσης, μπορεί να φτάσει ένα μέτρο ύψος και δύο μέτρα πλάτος. Το θηλυκό γεννά στα τέλη Φεβρουαρίου-αρχές Μαρτίου ένα αβγό, το οποίο επωάζουν και οι δύο γονείς για διάστημα 55-60 ημερών. Το μικρό ανεξαρτητοποιείται σε ηλικία 3,5 μηνών και πετά από τη φωλιά του, ενώ ωριμάζει αναπαραγωγικά σε 5-6 χρόνια.
         Ο μαυρόγυπας τρέφεται με νεκρά ζώα, τα οποία βρίσκει πετώντας χαμηλά πάνω από αραιά δάση. Λόγω του ισχυρού του ράμφους, έχει πλεονέκτημα απέναντι στους άλλους γύπες στη διεκδίκηση της τροφής, μιας και ανοίγει πρώτος το δέρμα των νεκρών ζώων και καταναλώνει τα σκληρά τους μέρη. Εντοπίζει τα ψοφίμια με τη βοήθεια της ισχυρής του όρασης ή με τη βοήθεια άλλων νεκροφάγων ζώων, η παρουσία των οποίων υποδηλώνει την ύπαρξη τροφής (π.χ. κοράκια).Σπάνια κυνηγά ζωντανή λεία, έχει όμως παρατηρηθεί ότι κλέβει τη λεία άλλων αρπακτικών.
       Τον περασμένο αιώνα ο μαυρόγυπας είχε μεγάλη εξάπλωση στην Ελλάδα. Έχουν αναφερθεί φωλιές στην Αττική, στη Βοιωτία, στα Κύθηρα, στη Λευκάδα και στη Ρόδο. Μεταπολεμικά, το είδος υπήρχε ακόμη στην Κρήτη και σε όρη της κεντρικής Ελλάδας. Η μείωση των πληθυσμών των μαυρόγυπων στην ελληνική ύπαιθρο οφείλεται στην έλλειψη τροφής λόγω της αλλαγής των πρακτικών κτηνοτροφίας, αλλά και της εκτεταμένης χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων για την καταπολέμηση των μεγάλων και μικρών σαρκοφάγων ζώων που στο παρελθόν διώκονταν ως <<επιβλαβή>> για την αγροτική παραγωγή.






Από Θάνο Λ.


ΤΑ ΔΕΛΦΙΝΙΑ


Τα δελφίνια κυνδινεύουν να εξαφανιστούν από τη θαλάσσια ρύπανση, την παράνομη αλιεία , την τυχαίο πιασιμό τους σε εργαλεία αλιευτικών πλοίων και τη θανάτωσή τους από τους ανθρώπους.
ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΗ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΣΩΘΕΙ: Παίζει σημαντικό ρόλο στο θαλάσσιο οικοσύστημα. Τρώει τα πιο αδύναμα και ασθενικά ψάρια, εμποδίζοντας την εξάπλωση επιδημιών και διατηρώντας τους πληθυσμούς τους υγιείς. Το ίδιο αποτελεί τροφή για άλλα είδη, όπως φάλαινες και καρχαρίες.
ΔΥΟ - ΤΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ


•   Το Κοινό δελφίνι (Delphinus delphis) αναπνέει με πνεύμονες και διατηρεί, όπως ο άνθρωπος, σταθερή θερμοκρασία σώματος, ανεξάρτητα από τη θερμοκρασία περιβάλλοντος. Το σώμα του καλύπτεται από ένα παχύ στρώμα λίπους, το οποίο του προσφέρει μόνωση και το βοηθά στην κολύμβηση.

•   Δεινός κολυμβητής, ξεπερνά σε ταχύτητα τα 50 χλμ./ώρα. Καταδύεται συνήθως για μερικά δευτερόλεπτα έως δύο λεπτά (έχει το λιγότερο χρόνο αντοχής από τα υπόλοιπα δελφίνια), αλλά μπορεί να παραμείνει κάτω από την επιφάνεια μέχρι και 5 λεπτά - και αυτό σε βάθη ακόμη και 300 μέτρα.

•   Δεν κοιμάται ποτέ, αλλά ξεκουράζει εναλλάξ τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου του, ώστε, όταν το ένα ησυχάζει, το άλλο να εξασφαλίζει την αναπνοή. Και αυτό επειδή στο δελφίνι η αναπνοή δεν είναι ακούσια όπως σ' εμάς: πρέπει να… σκεφτεί πρώτα για να αναπνεύσει. Εκείνες τις ώρες τα βλέπουμε να κολυμπάνε αρκετά σιγά στην επιφάνεια της θάλασσας, πάντα σε κοπάδι, με έναν οδηγό που παραμένει ξύπνιος για να τα οδηγεί και να τα προειδοποιεί σε ενδεχόμενο κίνδυνο.
•   Το Kοινό δελφίνι ζει σε κοπάδια των δέκα έως δεκαπέντε ατόμων, που συχνά συνενώνονται σε μεγαλύτερες αγέλες. Είναι γνωστή η αλληλεγγύη που υπάρχει στα μέλη της ομάδας. Αν ένα δελφίνι τραυματιστεί, τα υπόλοιπα το στηρίζουν, για να μπορεί να μείνει στην επιφάνεια και να αναπνέει.




Από Παναγιώτη Β.




Ένα από τα έξι πιο απειλούμενα με εξαφάνιση θηλαστικά στον κόσμο, η μεσογειακή φώκια (Monachus monachus) ζούσε παλαιότερα σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, τη Μαύρη Θάλασσα και τις βορειοδυτικές ακτές της Αφρικής. Σήμερα, δεκαπέντε εκατομμύρια χρόνια έπειτα από την εμφάνιση του γένους Monachus στον πλανήτη μας, υπολογίζεται ότι οι μεσογειακές φώκιες που απομένουν δεν ξεπερνούν τα 400-500 ζώα.
Απειλές
Μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο οι άνθρωποι κυνηγούσαν τη μεσογειακή φώκια για το δέρμα της, με το οποίο έφτιαχναν παπούτσια και ζώνες, και για το λίπος της, από το οποίο έφτιαχναν σπαρματσέτα και σαπούνι. Στις μέρες μας το κυνήγι της για εμπορικούς σκοπούς έχει σταματήσει, αλλά η μεσογειακή φώκια απειλείται περισσότερο παρά ποτέ. Κυριότερα αίτια είναι η καταστροφή των βιότοπων του ζώου καθώς και η εκ προθέσεως θανάτωσή του.

Πηγή: Μηνιαία μαθητική Εφημερίδα 12ου Ενιαίου Λυκείου Περιστερίου/ Αρ. Φυλ. 1




Από Δώρα Α.



Η ΚΑΦΕ ΑΡΚΟΥΔΑ

Η αρκούδα κρύβεται στη φωλιά της στις αρχές του χειμώνα και εμφανίζεται πάλι την άνοιξη μαζί με τα μικρά της. Ζώο παρεξηγημένο, αφού αντίθετα με αυτό που πιστεύουμε επιτίθεται μόνο αν νιώθει ότι απειλείται, ζούσε κάποτε σε ολόκληρη την Ευρώπη. Σήμερα η κατάσταση των πληθυσμών και των βιοτόπων της είναι ιδιαίτερα κρίσιμη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο: τους τελευταίους δύο αιώνες η καφέ αρκούδα έχασε το μισό πληθυσμό της.
Το πιο εντυπωσιακό θηλαστικό του δάσους απειλείται πλέον με εξαφάνιση. Οι ελληνικοί πληθυσμοί του είδους είναι οι σημαντικότεροι στις νότιες περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης: υπολογίζεται ότι στη χώρα μας ζουν περίπου 150 καφέ αρκούδες. Δυστυχώς όμως και εδώ παρουσιάζουν μείωση.
Έτσι, ενώ παλαιότερα η καφέ αρκούδα ζούσε σχεδόν σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, σήμερα απαντάται στους κύριους ορεινούς όγκους της βόρειας και κεντρικής Πίνδου και της δυτικής Ροδόπης.
Είναι ζώο σωματώδες με μεγάλη μυϊκή δύναμη, ιδιαίτερα στο λαιμό και στα άκρα. Έχει τριγωνικό κεφάλι, κυκλικά μικρά αφτιά και μικρά μάτια. Ζει περίπου 20 με 25 χρόνια. Ζει σε δάση με δρυς, οξιές και κωνοφόρα (πεύκα, έλατα κ.ά) της ορεινής και της ημιορεινής ζώνης. Είναι μοναχικό ζώο και κυκλοφορεί το ξημέρωμα, το σούρουπο και την νύχτα. Διαθέτει 40-42 δόντια με αναπτυγμένους τους κυνόδοντες και τους γομφιούς.

Ευκίνητη παρά τον όγκο της, μπορεί να σκαρφαλώνει σε δέντρα, καθώς και να στέκεται στα πίσω πόδια της ανιχνεύοντας καλύτερα το χώρο γύρω και τρομάζοντας με το μέγεθός της κάθε υποψήφιο εχθρό.
Πηγή: http://zwakia.blogspot.com & http://www.arcturos.gr 










Από Άγγελο Ρ.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS