Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσόπουλου



    Η Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσόπουλου γράφει βιβλία κυρίως για παιδιά και νέους. Ασχολείται επίσης με τη θεωρητική μελέτη της παιδικής λογοτεχνίας. Μέχρι σήμερα έχει γράψει εξήντα βιβλία.


    Έργα της έχουν μεταδοθεί από το ραδιόφωνο, έχουν μεταφερθεί στην τηλεόραση, έχουν περιληφθεί σε ανθολογίες και περιοδικά κι έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα ιαπωνικά, στα αλβανικά και στα κορεατικά. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937.Έχει τιμηθεί με δέκα πανελλήνια βραβεία παιδικής λογοτεχνίας, μεταξύ των οποίων το βραβείο 1984 της Ακαδημίας Αθηνών και το Κρατικό Βραβείο παιδικού λογοτεχνικού βιβλίου 1999. Επίσης έλαβε δύο τιμητικά διπλώματα: το 1989 για την αναγραφή του βιβλίου της σπίτι για πέντε στον Τιμητικό Πίνακα Pier Paolo Vergerio του Πανεπιστημίου της Padova, και το 1992 για την αναγραφή του βιβλίου της Λάθος, Κύριε Νόιγκερ! στον Τιμητικό Πίνακα της ΙΒΒΥ





Από Στέλιο Δ.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Ζωγραφιά με το Μότσαρτ

Έφτιαξα μία ζωγραφιά και τη δημοσιεύω για να σας τη δείξω!



Από Στέλιο Δ.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Επίσκεψη στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Ερμούπολης

   Οι μαθητές της Δ΄ τάξης πραγματοποίησαν επίσκεψη στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Ερμούπολης, προκειμένου να ξεναγηθούν στους χώρους της αλλά και στην έκθεση γραφής με τίτλο: "Χαρτί και Καλαμάρι". Την επόμενη μέρα χωρίστηκαν σε μικρές ομάδες και έγραψαν τις εντυπώσεις τους, τις οποίες και σας παρουσιάζουν μαζί με φωτογραφίες της έκθεσης:





Χαρτί και Καλαμάρι

    Χτες, πήγαμε στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Σύρου. Είδαμε πολύ ωραία πράγματα, όπως χρυσές πένες, διαμαντένιες πένες, παλιά μολύβια, δοχεία με μελάνι, διάφορα παλιά βιβλία, πάπυρους κ.τ.λ. Τα πιο παλιό βιβλίο ήταν του 1521! Εννοείται πως δε δανείζεται! Η υπεύθυνη μάς είπε ότι στη βιβλιοθήκη υπάρχουν συνολικά 55.000 βιβλία! ‘Έμοιαζε με μουσείο! Είχε πολλά σπάνια πράγματα, που σου τραβούσαν την προσοχή. Η έκθεση λεγόταν « Χαρτί και Καλαμάρι». Ήταν πολύ ωραία. Περάσαμε πολύ καλά!
Από Κρίστι Λ., Στέλιο Δ.




Στη Δημοτική Βιβλιοθήκη

    Μια μέρα πήγαμε στη Δημοτική Βιβλιοθήκη, όπου είδαμε μια έκθεση που λεγόταν « Χαρτί και Καλαμάρι». Είχε πολλά παλιά πράγματα, μολύβια, γόμες, πένες, βαζάκια για μελάνι και πάπυρους. Είδαμε γραφομηχανές για τυφλούς, πέτρες, πάνω στις οποίες είχαν γράψει, και ένα γραφείο που έγραφαν με φτερά οι καλόγεροι. Τα πιο καλά φτερά για να γράφουν τα είχαν οι χήνες. Είδαμε ακόμα τεράστιους διαβήτες και τεράστια μολύβια. Το πιο παλιό βιβλίο στη βιβλιοθήκη είναι από το 1521. Η Δημοτική Βιβλιοθήκη έχει περίπου 55.000 βιβλία. Είχε και βιβλία του Βικέλα. Είχε ένα μεγάλο χαλί, που εκεί πήγαιναν τα παιδιά για να διαβάζουν παιδικά βιβλία. Η ξενάγηση ήταν πάρα πολύ ωραία και ο χώρος της έκθεσης ήταν πολύ μεγάλος.
Από Ιωάννα Π., Κωνσταντίνο Χ.




Η Βιβλιοθήκη

    Χθες, πήγαμε στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Ερμούπολης. Είδαμε βιβλία που ήταν χωρισμένα ανάλογα με το θέμα τους. Ακούσαμε ιστορίες για παλιά πράγματα στην έκθεση «Χαρτί και καλαμάρι». Όταν μπήκαμε στην έκθεση, μας εξήγησαν κάποια αντικείμενα και μετά μας άφησαν αρκετό χρόνο για να δούμε το καθετί. Μάθαμε ότι η καθεμία χώρα είχε τη δική της γραφή και η γραφή τους δεν ήταν όπως τώρα. Είδαμε πού έγραφαν τα γράμματα και με τι τα έγραφαν. Έγραφαν με φτερά και με τις πένες και οι πιο πλούσιοι με φτερά χήνας. Παλιά τον Ο.Τ.Ε τον έλεγαν Τ.Τ.Τ Είχε γραφομηχανές και πολλά άλλα διάφορα μηχανήματα.
Από Άννα Μ., Παντελή Ρ.





Επίσκεψη στη Δημοτική Βιβλιοθήκη

    Στη Βιβλιοθήκη που πήγαμε είδαμε πολλά και ενδιαφέροντα βιβλία που μας άρεσαν. Επίσης είδαμε διάφορα πράγματα από τα παλιά χρόνια, πένες και μολύβια σε διάφορα μεγέθη. Είδαμε ξύστρες, διαβήτες, κιμωλίες και πολλά γράμματα όπως τα έγραφαν οι αρχαίοι άνθρωποι. Η κυρία που μας φιλοξένησε μάς είπε ότι υπάρχουν πάνω από 55.000 βιβλία. Αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν ότι το πιο παλιό βιβλίο της Βιβλιοθήκης γράφτηκε το 1521. Επίσης μας εντυπωσίασαν τα μεγάλα πινέλα.
Από Δώρα Α., Νίκο Γ., Στέλλα Χ.






Στη Δημοτική Βιβλιοθήκη

    Η Δημοτική Βιβλιοθήκη μάς έκανε μεγάλη εντύπωση! Τα βιβλία ήταν ωραία και πολλά. Είχε πένες μεγάλες και μικρές και πολλά παλιά πράγματα. Αυτό που μας έκανε εντύπωση είναι ότι είχε 55.000 βιβλία. Η υπεύθυνη μάς ξενάγησε στο χώρο της έκθεσης και μας μίλησε για την αρχαία γραφή. Όταν τελείωσε την ξενάγηση, μας άφησε να παρατηρήσουμε το χώρο. Το πιο παλιό βιβλίο που υπάρχει μέχρι και σήμερα στη βιβλιοθήκη είναι από το 1521. Είδαμε και το χώρο με τα παιδικά βιβλία. Μας άρεσε ένας πίνακας που αντέγραφαν οι καλόγεροι κάποια κείμενα, για να μπορέσουν να τα βρουν και να τα δουν οι νεότερες γενιές. Η Δημοτική Βιβλιοθήκη μάς έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση και θέλουμε να ξαναπάμε!
Από Φαίη Ρ., Παναγιώτη Κ.





Πώς περάσαμε στην Έκθεση Γραφής

    Στην έκθεση περάσαμε πολύ ωραία! Είδαμε πολλά είδη γραφών από πολύ παλιά. Είδαμε και γραφομηχανές που έγραφαν οι τυφλοί άνθρωποι. Επίσης μάθαμε πώς γράφονταν τα γράμματα των τυφλών. Παρατηρήσαμε πώς έγραφαν οι αρχαίοι Έλληνες και οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, που έγραφαν πάνω σε πάπυρο. Είδαμε πολλές πένες με πολλά χρώματα. Οι ωραιότερες ήταν κάποιες που ήταν γυάλινες. Επίσης ήταν ωραία μία από αγκάθι σκαντζόχοιρου Αμερικής. Οι φτωχοί άνθρωποι συνήθως δεν αγόραζαν πένες αλλά έγραφαν με φτερό χήνας. Παρατηρήσαμε πολλά και ωραία μελανοδοχεία. Το πιο ωραίο ήταν δύο παιδάκια που κάθονταν και άνοιγες το κεφάλι τους και έβγαζες την πένα. Είδαμε πολλά είδη μολυβιών, πολύ μεγάλα και πολύ μικρά σα βότσαλα. Μας εντυπωσίασε πολύ ένα εργαλείο που έμοιαζε με τσουγκράνα και με αυτό έγραφαν το πεντάγραμμο. Γενικώς, περάσαμε πολύ ωραία!!!
Από Μπεσάρτ Λ., Δήμητρα Λ.






Μια μέρα στη βιβλιοθήκη

    Χθες στις 11.50, πρώτη Φεβρουαρίου του 2011, επισκεφθήκαμε τη Δημοτική Βιβλιοθήκη της Σύρου. Μας ξενάγησε η κα Χαρούλα. Ήταν μεγάλη και ευρύχωρη με χιλιάδες ενδιαφέροντα βιβλία. Μας άρεσαν πάρα πολλά, όπως οι πένες και η μηχανή για τους τυφλούς. Μάθαμε ακόμα ότι παλιότερα έγραφαν με φτερά χήνας. Επίσης, μας άρεσαν οι αιγυπτιακοί πάπυροι που είχε η βιβλιοθήκη. Μάλιστα, είχε κι ένα βιβλίο από το 1521. Μας άρεσε πάρα πολύ, γνωρίσαμε και μάθαμε καινούρια πράγματα. Περάσαμε πάρα πολύ ωραία στη βιβλιοθήκη, θα θέλαμε να την ξαναεπισκεφτούμε και γενικώς να ξαναδούμε αυτά που είδαμε και αν φέρουν καινούρια πράγματα να πάμε να τα δούμε. Περάσαμε πάρα πολύ ωραία !!!
Από Μιχάλη Κ., Αλέξανδρο Π.







Η ξενάγηση στη Δημοτική Βιβλιοθήκη

    Η Βιβλιοθήκη είχε ωραία πράγματα. Πρώτα είδαμε τα βιβλία, μετά μας ξενάγησαν στο χώρο της έκθεσης, που ονομαζόταν «Χαρτί και καλαμάρι». Μας μίλησαν για το πώς έγραφαν παλιά. Μας εξήγησαν πως έπαιρναν μελάνι σε μεγάλο βαζάκι, έγραφαν με πενάκι και πιο παλιά με φτερό χήνας. Στη Δημοτική Βιβλιοθήκη τα βιβλία ήταν 55.000. Το πιο παλιό βιβλίο ήταν από το 1521, αλλά δεν μας το έδειξαν επειδή ήταν πολύ παλιό και ξερό. Παλιά οι άνθρωποι έγραφαν στην άμμο, στις πέτρες, στους τοίχους. Μετά ξεκίνησαν να γράφουν σε πάπυρους. Μας άρεσε η μηχανή για τους τυφλούς, οι πένες, τα μεγάλα μολύβια και το βυζαντινό γραφείο. Η Δημοτική Βιβλιοθήκη ήταν πολύ ωραία !!!
Από Αγγελική Μ., Σταυρίνα Σ., Γιώργο Σ.







Επίσκεψη στη Βιβλιοθήκη

    Στη χτεσινή εκδρομή στη βιβλιοθήκη επισκεφτήκαμε την έκθεση « Χαρτί και καλαμάρι». Είδαμε πολλές πένες, μολύβια, γόμες, παπύρους, περγαμηνές, ένα ειδικό εργαλείο που φτιάχνει το πεντάγραμμο, φτερά χήνας, μελανοδοχεία, κινέζικα γράμματα, μηχανικά μολύβια και ένα βυζαντινό γραφείο. Πιο πολύ μας έκαναν εντύπωση τα  παλιά βιβλία που είχε. Μας άρεσε πολύ και θέλουμε να πηγαίνουμε πολλές φορές.
Από Άγγελο Ρ., Ιωφήφ Α.






Επίσκεψη στη Βιβλιοθήκη

    Χθες πήγαμε στη Δημοτική Βιβλιοθήκη και είδαμε πολλά πράγματα. Μας φιλοξένησε μια κυρία που μας έδειξε τα παλιά αντικείμενα, μας είπε πότε γράφτηκε το πιο παλιό βιβλίο και πολλά άλλα. Μας άρεσαν οι τοιχογραφίες, οι πένες που χρησιμοποιούσαν παλιά και μας έκαναν εντύπωση τα παλιά βιβλία. Επίσης, μας εντυπωσίασαν οι ξύλινοι διαβήτες, οι ξυλομπογιές, οι κιμωλίες, οι ξύστρες, το βυζαντινό γραφείο, οι χρυσές πένες, τα μολύβια, ο πάπυρος, τα γυάλινα πράγματα, οι εικόνες, τα πεντάγραμμα, οι πίνακες που έγραφαν στο σχολείο, τα στιλό και τα φτερά. Το καλύτερο φτερό ήταν της χήνας. Όταν φύγαμε η κυρία μας είπε τις ημέρες και ώρες επίσκεψης της βιβλιοθήκης.
Από Αμαρίλντο Τ., Θάνο Λ., Εύα Τ.







Χαρτί και καλαμάρι

    Χθες πήγαμε μια επίσκεψη στη Δημοτική Βιβλιοθήκη . Είχε μια όμορφη έκθεση που λεγόταν «Χαρτί και καλαμάρι». Υπήρχαν πολλά και παλιά αντικείμενα που αναφέρονταν στη γραφή, πάπυροι με αιγυπτιακά γράμματα, παλιοί διαβήτες και πινέλα. Επίσης, υπήρχαν πάρα πολλά μελανοδοχεία και ένα βυζαντινό γραφείο. Πιο πολύ μας άρεσαν τα μελανοδοχεία, τα παλιά μολύβια και διακοσμητικά πράγματα, όπως, ξύστρες, γόμες, πένες και πίνακες  για γράψιμο. Μας άρεσε πάρα πολύ και ευχόμαστε να ξαναπάμε πολύ σύντομα.
Από Αντώνη Ρ., Αποστόλη Τ.







Μια βόλτα στη Βιβλιοθήκη

    Χθες πήγαμε στη Δημοτική Βιβλιοθήκη. Εκεί είχαν κάνει μια ωραία έκθεση γραφής. Μας έδειξαν αυτή την έκθεση και είχε πολλά και ωραία πράγματα. Στην αρχή μας έδειξαν πώς έγραφαν στα παλιά χρόνια. Έγραφαν σε πλάκες με κάτι περίεργα γράμματα. Πιο μετά είδαμε πώς ήταν οι παλιοί διαβήτες. Κατόπιν μας είπαν πως έγραφαν με πένες και οι καλύτερες ήταν από φτερό χήνας. Το φτερό χήνας ήταν το πιο ακριβό. Αργότερα μας έδειξαν τα σημερινά μολύβια, αλλά και σπάνια μολύβια. Υπήρχαν και άλλες πένες από πλαστικό, αλλά και από χρυσό! Εκεί δίπλα ήταν η βιβλιοθήκη του Δημήτριου Βικέλα. Είδαμε και πολλούς παπύρους και πράγματα των Αιγυπτίων. Είχε ένα πολύ ωραίο χώρο με ράφια. Ήταν πάρα πολύ ωραία!!! Από εκεί μας έμειναν οι πένες απ’ τα φτερά χήνας, τα πολύ μεγάλα και τα πολύ μικρά μολύβια και η γόμα που έμοιαζε με χαρτονόμισμα! Αυτά είδαμε στη Δημοτική Βιβλιοθήκη.
Από Φαίδρα Δ., Μάξιμο Φ.






  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Φειδιππίδης


     Ο Φειδιππίδης ή Φιλιππίδης ήταν ένας διάσημος Αθηναίος δρομέας. Στάλθηκε από τους Αθηναίους στην Σπάρτη για να ζητήσει την βοήθεια των Λακεδαιμονίων λίγο πριν την μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ.). Διέτρεξε την απόσταση (μεγαλύτερη των 200 χιλιομέτρων) σε δύο ημέρες, πράγμα που θεωρήθηκε άθλος. Στη μάχη του Μαραθώνα, είχε τρέξει 42 χιλ. για να πει στους Σπαρτιάτες <<νενικήκαμεν>>(νικήσαμε)
 (Βικιπαίδεια)



Από Στέλιο Δ.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ


    Ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ (Άιζεναχ, 21 Μαρτίου 1685 - Λειψία, 28 Ιουλίου 1750) ήταν Γερμανός συνθέτης και οργανίστας της περιόδου Μπαρόκ. Υπήρξε αναμφισβήτητα ο σπουδαιότερος συνθέτης αυτής της περιόδου καθώς και ένας από τους σπουδαιότερους της ιστορίας της δυτικής μουσικής. Τα περισσότερα από 1000 έργα του που έχουν διασωθεί ως τις μέρες μας, ενσωματώνουν σχεδόν όλα τα χαρακτηριστικά του στυλ Μπαρόκ, το οποίο και απογειώνουν στην μέγιστη τελειότητά του. Παρόλο που δεν εισάγει κάποια νέα μουσική μορφή,εμπλουτίζει το γερμανικό μουσικό στυλ της εποχής με μια δυνατή και εντυπωσιακή αντιστικτική τεχνική, ένα φαινομενικά αβίαστο έλεγχο της αρμονικής και μοτιβικής οργάνωσης, και την προσαρμογή ρυθμών και ύφους από άλλες χώρες, ιδιαίτερα από την Ιταλία και τη Γαλλία. Ως χαρακτηριστικά έργα του Μπαχ μπορούν να αναφερθούν τα Κατά Ματθαίον Πάθη, τα «Βραδεμβούργια Κοντσέρτα» οι δύο τόμοι του «Καλώς Συγκερασμένου Πληκτροφόρου» και η «Τέχνη της Φούγκας». Ομάδα εμπειρογνωμόνων κατάφερε να αναδημιουργήσει ψηφιακά το πρόσωπο του Γερμανού συνθέτη . Με βάση αυτό, ο Μπαχ ήταν ένας παχουλούτσικος κύριος με αραιά μαλλιά.
Την πρώτη του μουσική εκπαίδευση έλαβε από τον πατέρα του στο Άιζεναχ και στη συνέχεια από το μεγαλύτερο αδελφό του, Johann Christoph, με τον οποίο έζησε στο Όρντρουφ μετά το θάνατο των γονιών του. Το 1699 ο Μπαχ συνέχισε τις σπουδές του στο Λύνεμπουργκ συμμετέχοντας στη χορωδία της σχολής και τελειοποιώντας παράλληλα τις γνώσεις του στο Εκκλησιαστικό Όργανο. Το 1703, μόλις 18 χρόνων, προσελήφθη ως βιολονίστας στην Αυλή του δούκα της Βαϊμάρης και μερικούς μήνες αργότερα ανέλαβε τη θέση του οργανίστα στην εκκλησία του Αγίου Βονιφάτιου στο Άρνσταντ. Το 1707, ύστερα από διαγωνισμό, πήρε τη θέση του οργανίστα στην Εκκλησία του Αγίου Βλασσίου στο Μυλχάουζεν, μουσικό κέντρο και έδρα διάσημων μουσικών. Μετά από ένα χρόνο εγκαταστάθηκε στη Βαϊμάρη, αναγνωρισμένος για τις καταπληκτικές του εκτελέσεις στο Όργανο.
Το 1718 εγκαθίσταται στην Αυλή του Καίτεν, όπου η αδιαφορία που υπήρχε για τη φωνητική μουσική, ανάγκασε τον Μπαχ να ασχοληθεί με τη σύνθεση ενόργανης μουσικής και την τελειοποίηση ορισμένων οργάνων στον μηχανισμό, το κούρδισμα και την τεχνική εκτέλεσης. Το πρώτο μέρος των συνθέσεων, που αποτέλεσαν το «Καλά συγκερασμένο πληκτροφόρο» (24 πρελούδια και 24 φούγκες), γράφτηκε στο Καίτεν, μαζί με τις Αγγλικές και τις Γαλλικές σουίτες. Η έλλειψη εκκλησιαστικού Οργάνου στην Αυλή του Καίτεν κέντρισε τη φαντασία του Μπαχ και στην περίοδο αυτή ανήκουν οι περίφημες Σονάτες και Παρτίτες για σόλο βιολί, οι Σουίτες για βιολοντσέλο και τα 6 Βρανδεμβούργεια Κοντσέρτα.
Ο Μπαχ εγκατέλειψε το Καίτεν, το 1723, προκειμένου γα διαγωνιστεί στη Λειψία για την κατάληψη της θέσης του κάντορα στην εκεί Εκκλησία του Αγίου Θωμά. Τελικά, κατέλαβε τη θέση αυτή, που επί δυο περίπου αιώνες την κατείχαν διαπρεπείς μουσικοί και η οποία μπορούσε να θεωρηθεί, ακόμα και από κοινωνική άποψη, το αποκορύφωμα της σταδιοδρομίας ενός μουσικού. Στη Λειψία, εκτός από σύντομες διακοπές, ο Μπαχ έμεινε έως το θάνατο του. Αυτή είναι η πιο κοπιαστική και πιο έντονη περίοδος του συνθέτη, υποχρεωμένου, από τη θέση του, να ασχολείται με πολλά πράγματα (σχολή μουσικής, κοντσέρτα, σύνθεση νέων μουσικών έργων).
Καλεσμένος το 1747 στο Πότσνταμ από τον Φρειδερίκο Β', αυτοσχεδίασε με εξαιρετική επιτυχία πάνω σ' ένα θέμα που του έδωσε ο ίδιος ο Φρειδερίκος, στον οποίο ο Μπαχ αφιέρωσε κατόπιν το έργο του «Μουσική προσφορά».
Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, έγραψε το μνημειώδες έργο «Η τέχνη της φούγκας», μια εξαιρετική σύνθεση που έμεινε ατελής εξαιτίας σοβαρής αρρώστιας των ματιών του. Ύστερα από δυο χειρουργικές επεμβάσεις που απέτυχαν, αλλά προκάλεσαν σοβαρές βλάβες σε ολόκληρο τον οργανισμό του, ο Μπαχ πέθανε από αποπληξία. Επέζησαν για πολλά χρόνια, η δεύτερη σύζυγος, 6 γιοι και 4 κόρες από τα 20 παιδιά που είχε φέρει στον κόσμο με τους δυο γάμους του (τη Maria Barbara και τη σοπράνο Anna Magdalena).''''
Η μνήμη του Μπαχ τιμάται από τις Λουθηρανικές εκκλησίες στις 28 Ιουλίου.
Πηγή : Βικιπαίδεια



Από Αντώνη Ρ.


  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

King Kong


    Ο King Kong είναι ένα φανταστικό τέρας που μοιάζει με γορίλα και έχει εμφανιστεί σε αρκετές ταινίες από το 1933. Κάποιοι τον χαρακτήριζαν «Ένα προϊστορικό είδος πιθήκου . "Στο πρώτο  King Kong (1933), ήταν ένας γιγάντιος γορίλας, που κατέστρεφε τα πάντα στο πέρασμά του. Μπορεί να είναι περίεργο αλλά έχει βγει και σε COMIKS!!!!! Δημιουργήθηκε από το Μέριαν Κούπερ.



Από Στέλιο Δ.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Αστείο βιντεάκι με γάτες


Βρήκα ένα αστείο video και θέλω να σας το δείτε:



Από Παναγιώτη Κ.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Ταεκβοντό

     Το Τάε Κάβων Ντο (ή Ταεκβοντό) είναι η πιο δημοφιλής κορεάτικη πολεμική τέχνη και το εθνικό σπορ της Κορέας. 
   Είναι από τις πιο διαδομένες πολεμικές τέχνες παγκοσμίως και από το 2000 έγινε επίσημο Ολυμπιακό άθλημα.
    Στα Κορεάτικα Τάε σημαίνει "κλωτσώ και καταστρέφω με το πόδι", Κάβων σημαίνει "χτυπάω με τη γροθιά" και Ντο σημαίνει "σεβασμός στους ανωτέρους μου,και καλή συμπεριφορά". Βασική αρχή του Τάε Κάβων Ντο είναι η πειθαρχία και η αυτοσυγκέντρωση, οι οποίες βοηθούν τον άνθρωπό στη ζωή. Θα καταλάβατε, αν γραφτείτε στο άθλημα. Πάω TAEKWONDO. Η γνώμη μου είναι, ότι είναι πολύ δύσκολο! Η σειρά τον ζωνών είναι εξής:άσπρη, κίτρινη, πράσινη, μπλε, κόκκινη, μαύρη.




Από Στέλιο Δ.


  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Κουνγκ Φου

    Ολοί ξέρουμε πως το Κουνγκ φου ήρθε από την Κίνα. Να μερικές εικόνες από το παραδοσιακό Κουν φού:










Από Στέλιο Δ.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS