Στο μάθημα της Γλώσσας ασχοληθήκαμε με τις παροιμίες, τους γλωσσοδέτες και τα αινίγματα. Ψάξαμε, ρωτήσαμε και βρήκαμε σχετικό υλικό:
Παροιμίες
Κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο.
Λαγός τη φτέρη έσειε, κακό της κεφαλής του.
Κάλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε.
Ο Φλεβάρης κι αν Φλεβίσει Καλοκαίρι θα μυρίσει.
Όποιος βιάζεται σκοντάφτει.
Γλωσσοδέτες
Μια τίγρη με τρία τιγράκια.
Μια κούπα καπακωτή, μια κούπα ξεκαπάκωτη, μια κούπα καπακωμένη, μια κούπα ξεκαπακωμένη.
Ανεβαίνω, κατεβαίνω, μπαινοβγαίνω κι αναίβομπαινοβγαινοκατεβαίνω. Βρίσκω πόρτες κλειδωτές, κλειδωμένες και κλειδαροαμπαρωμένες.
Από Δήμητρα Λ.
Παροιμίες
Ο Μάης ρίχνει τη δροσιά και ο Απρίλης τα λουλούδια.
Στον καταραμένο τόπο Μάη μήνα βρέχει.
Αν βρέξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα τότε
τ' αμπελοχώραφα χαίρονται τα καημένα.
Το Μάη κρασί μην πίνετε κι ύπνο μην αγαπάτε.
Όποιος φιλάει τον Αύγουστο, τον Μάη θερίζει μόνος.
Τον Απρίλη και το Μάη κατά τόπους τα νερά.
Από 'Αννα Μ.
ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ
ΤΑ ΦΟΡΤΩΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΚΚΟΡΑ
ΑΛΛΟΥ ΠΑΤΩ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ
ΟΠΩΣ ΣΤΡΩΣΕΙΣ ΘΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙΣ
ΣΤΕΡΝΗ ΜΟΥ ΓΝΩΣΗ ΝΑ Σ΄ ΕΙΧΑ ΠΡΩΤΑ
ΑΓΑΛΙΑ-ΑΓΑΛΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΑΓΟΥΡΙΔΑ ΜΕΛΙ
ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ
Άμα τη δέσω, περπατεί, κι άμα τη λύσω, στέκει. Τι είναι; (ΑΝΑΠΝΟΗ)
Αν με κυνήγι πάντα ζω, τουφέκι δε βαστάω ψαράς δεν είμαι, μα παντού τα δίχτυα μου τα στήνω. Τι είναι; (ΑΡΑΧΝΗ)
Από μάνα κόκκινη μαύρο παιδί γεννιέται. (ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΚΑΠΝΟΣ)
ΓΛΩΣΣΟΔΕΤΕΣ
Ανεβαίνω, κατεβαίνω, μπαινοβγαινω κι ανεβομπαινοβγαινοκατεβαίνω.
Της καρέκλας το ποδάρι ξεκερεκλοποδαρώθηκε και την πήγαν στον ξεκαρεκλοποδαροτή να την ξεκαρεκλοποδαρώσει.
Κοράλλι, ψιλοκόραλλο, και ψιλοκοραλλάκι μου.
Είχαμε μια συκιά ορτή,και βερικοκυκλωτή,κι έκανε σύκα ορτά,και βερικοκυκλωτά,και πάει ο σκύλο ο ορτός,ο βερικοκυκλωτός,να φάει τα σύκα τα ορτά,τα βερικοκυκλωτά.Πάω να βρω μια βέργα ορτή,και βερικοκυκλωτή,να δείρω το σκύλο τον ορτό,το βερικοκυκλωτό,μη φάει τα σύκα τα ορτά,τα βερικοκυκλωτά.
Σκουληκομερμηγκότρυπα με τα σκουληκομερμηγκόπουλά σου, βάλε τις μπάρες, τις αμπάρες, τις κλειδαροαμπαραμπάρες, γιατί έρχεται ο κότσυφας, ο μότσυφας, με τα κοτσυφομοτσυφοπαιδόπουλά του να σου φάει τα σκουλήκια, τα μερμήγκια, τα σκουληκομερμηγκοπαιδόπουλά σου.
Από Παναγιώτη Β.
Γλωσσοδέτης
Ο γιος του Κουμπή του Ρουμπή του Γυαλοκομπολογή πήγε να ρουμπέψει να κουμπέψει να γυαλοκουμπολογέψει και του πήραν τα κουμπιά τα ρουμπιά τα γυαλοκουμπολογιά και του πήραν και το φέσι Παναγιά μου να τους πέσει.
Παροιμία
Μάρτης είναι, χάδια κάνει πότε κλαίει, πότε γελάει.
Αίνιγμα
Νοικοκυρούλα τόση δα και φτιάνει μια πιτάρα.
Λεφτά; Ούτε πεντάρα.
Τι είναι;
Από Παναγιώτη Κ.
ΓΛΩΣΣΟΔΕΤΕΣ
Ο Ρουμπής ο Κουμπής ο Ρουμποκομπολογής πήγε να ρουμπέψει να κουμπέψει να ρουμποκομπολογιέψει και τον πιάσαν οι ρουμπίδες οι κουμπίδες οι ρουμποκομπολογίδες και του πήραν τα ρουμπιά του τα κουμπιά του τα ρουμποκομπολόγια του.
Ο παπάς ο παχύς έφαγε παχιά φακή. Γιατί παπά παχύ έφαγες παχιά φακή.
Άσπρη πέτρα ξέξασπρη και από τον ήλιο ξεξασπρότερη.
ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ
Ψηλός-ψηλός καλόγερος και κόκκαλα δεν έχει
Απάντηση : Ο καπνός της καμινάδας.
Καρακάξα μαδημένη στο σοκάκι πεταμένη.
Απάντηση : Το τσαμπί σταφύλι.
Καμηλίτσα φορτωμένη στην σπηλίτσα πάει και μπαίνει
Απάντηση: Το κουτάλι με το φαγητό.
ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ
Όποιος βιάζεται σκοντάφτει
Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει
Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.
Από Θάνο Λ.
Γλωσσοδέτες
Ο παπάς ο παχύς έφαγε παχιά φακή. Γιατί , παπά παχύ έφαγες παχιά φακή;
Έφαγα και χόρτασα, ζεστά ξερά σκαστά κουκιά, με τη ζεστή ξερή σκαστή κουτάλα .
Νερό, λινάρι, νερολίναρο, νεροκαθαρολίναρο.
Ο τζίτζιρας, ο μίντζιρας, ο τζιντζιμιντζιχόντζιρας, ανέβηκε στην τζιντζιριά, στη
μιντζιριά, στην τζιντζιμιντζιχοντζιριά, να φάει τα τζίντζιρα, τα μίντζιρα, τα
τζιντζιμιντζιχόντζιρα.
Έχω μια αμυγδαλιά , που κάνει μύγδαλα , τσίγδαλα , μυγδαλοτσιγδαλότσιγδα.
Αινίγματα
Ψηλός ψηλός καλόγερος και πλάκα η κεφαλή του. Τι είναι;
Τρώει ξύλα, μεγαλώνει, πίνει νερό πεθαίνει. Τι είναι;
Πόδια έχει, χέρια έχει, κεφαλή και ουρά δεν έχει. Τι είναι;
Όλα τα ακούει μα τίποτα δεν μπορεί να πει. Τι είναι;
Χωρίς να σε κόψω σε κάνω διπλό. Τι είναι;
.1. Το καρφί, 2. Η φωτιά, 3. Το καβούρι, 4. Το αυτί, 5. Ο καθρέφτης
Παροιμίες
Χρυσάφι πιάνεις, χώμα γίνεται.
Γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος.
Όσα δε φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια.
Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια.
Από Μάρτη καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνα.
Από Άγγελο Ρ.
Παροιμίες
Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια "
" Οποίος βιάζεται σκοντάφτει "
" Άνθρωπος αγράμματος, ξύλο απελέκητο "
Γλωσσοδετες:
" Άσπρη πέτρα ξέξασπρη κι απ´ τον ήλιο ξεξασπρότερη "
" Η τίγρης έκανε τρία τιγράκια "
" Ο παπάς ο παχύς έφαγε παχιά φακή. Γιατί παπά παχύ έφαγες παχιά φακή; "
Από Γιώργο Σ.
Πνίγηκε σε μια κουταλιά νερό.
Βάζει νερό στο κρασί του.
Το αίμα νερό δε γίνεται.
Το στραβό το ξύλο μόνο η φωτιά το ισιώνει.
Ανεβαίνω, κατεβαίνω, μπαινοβγαίνω και ανεβομπαινοβγαινοκατεβαίνω.
Έφαγα και χόρτασα, ζεστά, ξερά, σκαστά κουκιά, με τη ζεστή, ξερή σκαστή κουτάλα.
Έχω μια αμυγδαλιά, που κάνει μύγδαλα, τσίγδαλα, μυγδαλοτσιγδαλότσιγδα.
Από Μιχάλη Κ.
Παροιμίες
Αρχιμηνιά, καλή χρονιά, με σύγκρυα και παγωνιά.(Ιανουάριος)
Άσπρος Γενάρης, νηστικός ο μεροκαματιάρης.
Γενάρη γέννα το παιδί, Φλεβάρη, φλέβισέ το.
Γενάρη διαβολόμηνα ποτέ σου μην ξανάρθεις.
Άγιε Πολύκαρπε βόηθα το σπόρο να φυτρώσει και να πολυκαρπίσει.
Το λάδι κι η αλήθεια πάντα βγαίνουν από πάνω.
Μάζευε κι ας ειν' και ρώγες.
Φασούλι το φασούλι, γεμίζει το σακούλι
Γλωσσοδέτες
"Βαρέλι νεροβάρελο, ποιος σε νεροβαρελόδενε;- Του νεροβαρελοδέτη ο γιος.
Μια εκκλησιά μολυβδωτή, μολυβδοκοντυλογλυπτοπελεκητή, ποιος την μολυβδοκοντυλογλυπτοπελέκησε; Ο γιος του μολυβδοκοντυλογλυπτοπελεκητή; Αν είχα εγώ τα σύνεργα, τα μίνεργα του γιου του μολυβδοκοντυλογλυπτοπελεκητή, θα τη μολυβδοκοντυλογλυπτοπελεκούσα καλύτερα από το γιο του μολυβδοκοντυλογλυπτοπελεκητή"
"Έφαγα και χόρτασα,ζεστά ξερά σκαστά κουκιά,με τη ζεστή ξερή σκαστή κουτάλα"
Μια πάπια, μα ποιά πάπια; Μια πάπια με παπιά."
Ο παπάς ο παχύς, έφαγε παχιά φακή. Γιατί παπά παχύ έφαγες παχιά φακή;"
"Ο γιος του Ρουμπή,του Κουμπή, του ρουμποκομπολογή,βγήκε να ρουμπέψει,να κουμπέψει,να ρουμποκομπολογέψει,και τον πιάσαν οι ρουμπήδες,οι κουμπήδες,οι ρουμποκομπολογήδες"
Αινίγματα
Άψυχο ψυχή δεν έχει, και στον ουρανό πηγαίνει.
Τι είναι;
Ίσιο είναι σαν κερί, κι η φωνή του βροντερή.
Τι είναι;
Χιλιοτρύπητο λαγήνι που σταλιά νερό δε χύνει.
Τι είναι;
Ένα πράμα-πραματάκι μ' ένα ποδαράκι.
Τι είναι;
Τι είναι;
Περνώ στεριές και θάλασσες, ρωτάω και απαντώ, κι όμως καθόλου δε μιλώ.Τι είναι;
Κολοκύθι επτάτρυπο, κάθε τρύπα κι όνομα.
Τι είναι;
Τι είναι;
Την ημέρα στολισμένο και τη νύχτα φορτωμένο.
Τι είναι;
Τι είναι;
Από Στέλιο Δ.
4 σχόλια:
Ένας γλωσσοδέτης του Παναγιώτη Β. είναι λίγο <>!(Αν τον πεις λάθος)Όπως ξέρει το Δ1 εγώ την πάτησα...
πολύ ωραία όλα αυτά
ΚΑΛΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ.ΑΧΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
ωραιο
Δημοσίευση σχολίου