ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ


Το RMS TITANICSS TITANIC) (ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ) ήταν ένα βρετανικό υπερωκεάνιο επιβατηγό πλοίο, που ναυπηγήθηκε από τα ναυπηγεία Harland και Wolff, στο Μπέλφαστ, για την εταιρία "White Star Line".

Ο Τιτανικός αποτελούσε στην εποχή του κυριολεκτικά ένα θαύμα της ναυπηγικής, αποτελώντας ένα πρωτοποριακό τύπο πλοίου. Ενσωμάτωνε πολλές καινοτομίες για την εποχή του. Ανελκυστήρες για γρήγορη πρόσβαση στα διάφορα καταστρώματα, χαμάμ, γυμναστήριο, πισίνα, ταχυδρομείο και υπέρμετρη πολυτέλεια, ιδιαίτερα το σέρβις και το φαγητό που πρόσφερε σε επιβάτες της Α' θέσης ήταν πολύ πλουσιότερο και από τα αντίστοιχα των σύγχρονων ξενοδοχείων 5 αστέρων. Για πολλούς εκείνη την εποχή χαρακτηριζόταν ως το αβύθιστο πλοίο, και τούτο διότι ουσιαστικά ήταν δύο πλοία το ένα εντός του άλλου όπου το ενδιάμεσο κενό αποτελούσαν τα πρωτοποριακά για τότε διπύθμενα καθώς και πλευρικοί χώροι δεξαμενών. 




ΤΡΑΓΩΔΙΑ

Τα αρχικά RMS (Royal Mail Ship) σήμαιναν ότι το πλοίο αναλάμβανε τη μεταφορά ταχυδρομείου για τα Βασιλικά Ταχυδρομεία (Royal Mail) του Ηνωμένου Βασιλείου, όπως τα ελληνικά επιβατηγά πλοία τα λεγόμενα "ποστάλια". Στις 23:40 14 Απριλίου 1912, κατά τη διάρκεια του παρθενικού ταξιδιού του, συγκρούστηκε με ένα παγόβουνο στον Ατλαντικό Ωκεανό.Παρ' όλες τις προσπάθειες που έγιναν να αποφύγει την σύγκρουση,(πίσω ολοταχώς, στροφή αριστερά) το μοιραίο δεν άργησε να γίνει καθώς το πλοίο είχε αναπτύξει την μέγιστη ταχύτητα γιατί ήθελαν να φτάσουν στο λιμάνι της Ν.Υόρκης πιο γρήγορα από το αναμενόμενο. Το παγόβουνο έσκισε το κύτος του πλοίου, ξεκινώντας από την πλώρη, όπου κατέστρεψε και τα 5 στεγανά μέρη του πλοίου επιτρέποντας την εισροή υδάτων στο σκάφος.Το πλοίο είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε ακόμα και αν πλημμύριζαν 4 στεγανά να μπορούσε να επιπλεύσει,όχι όμως και τα 5. Το πλοίο ήταν από τα πρώτα που χρησιμοποίησε το σήμα κινδύνου SOS, πρότερα και αντί αυτού χρησιμοποιούνταν το CQD (CQ Distress). Ο Τιτανικός βυθίστηκε δύο ώρες και σαράντα λεπτά αργότερα στις 02:20 στις 15 Απριλίου.Το κύτος κατά την βύθιση έσπασε σε 2 κομμάτια, αφού ενώ βυθιζόταν με την πλώρη προς τα κάτω και την πρύμνη προς τα πάνω, κόπηκε στην μέση το πλοίο, λόγω του τεράστιου μεγέθους της πρύμνης. Η βύθισή του παρέσυρε στο θάνατο περίπου 1.500 ανθρώπους με τους υπόλοιπους 700 να βρίσκονται στις σωσίβιες λέμβους και να παρακολουθούν το τραγικό γεγονός.Το ναυάγιο αυτό θεωρείται ένα από τα τραγικότερα "εν καιρώ ειρήνης" ναυάγια. Η περισυλλογή των διασωθέντων έγινε από το πλοίο ‘Καρπάθιο’

ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Από Θάνο Λ.

ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Μαϊμού Καρατεκα!!!

Μαϊμουδοκαράτε !!!



Από Στέλιο Δ.


  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Ζωγραφιά "Οι Όρνιθες"

Το θέμα <<Οι όρνιθες>> μου έδωσε έμπνευση και έκανα μία ζωγραφιά:





Από Στέλιο Δ.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Χαμαιλέων




Από Αντώνη Ρ.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Δράκαινα

    Είναι ένα ψάρι της ακτής, που έχει την... κακή συνήθεια να παραχώνεται μέσα στην άμμο κοντά στον γιαλό. Το ραχιαίο πτερύγιό της φέρει αγκάθια εφοδιασμένα με αδένες με δηλητήριο. Μετά το τσίμπημα, ο πόνος είναι οξύτατος και «ακτινοβολείται» μέχρι τη ρίζα του μέλους που έχει τσιμπηθεί. Επειδή το δηλητήριο καταστρέφεται στη θερμοκρασία των 50° C, ο απλούστερος τρόπος αντιμετώπισης, μετά την αναγκαία απολύμανση, είναι η προσέγγιση του σημείου του τσιμπήματος σε μια πηγή θερμότητας, με προσοχή για να μην προκληθεί κάψιμο.






Από Αντώνη Ρ.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Καρχαρίας


Τον Κάρχα σίγουρα τον ξέρουμε όλοι,
όμως για διαβάστε μερικές πληροφορίες που μάλλον δεν τις γνωρίζετε σχετικά με τους καρχαρίες.



Καρχαρίες στις ελληνικές θάλασσες
Απειλούνται με εξαφάνιση

   Στη Μεσόγειο  συναντώνται 47 είδη καρχαρία, πάνω από το 1/3 των οποίων είναι χαρακτηρισμένα ως απειλούμενα.
   Αν και στις ελληνικές θάλασσες αλιεύονται λίγα είδη, αποτελεί αρκετά συχνό φαινόμενο η ακούσια αλίευση καρχαριών (by-catch).
    Οι πληθυσμοί του καρχαρία μειώνονται ως αποτέλεσμα διάφορων έμμεσων απειλών.
    Τα μεσογειακά αποθέματα καρχαριών πιστεύεται ότι είναι κοντά στην ολική εξαφάνιση.
  Το 2004 η παγκόσμια σύλληψη (εκούσια και ακούσια αλίευση) καρχαριών ανερχόταν σε 810.000 τόνους.
  Τα πio κοινά είδη καρχαριών που αλιέυονται στη Μεσόγειο είναι: σκυλόψαρο (catshark), κεντρόνι (Gulper shark), γκρίζος καρχαρίας (Bluntnose Sixgill shark), γαλάζιος καρχαρίας (Blue shark), ίσσουρος καρχαρίας (Shortfin Mako shark) και αλεπόψαρο (Thresher shark).
Οι καρχαρίες είναι είδη με μεγάλη οικολογική σημασία για τα θαλάσσια οικοσυστήματα.

   Ως κορυφαίοι θηρευτές στην τροφική αλυσίδα, διατηρούν τη βιοποικιλότητα και την αφθονία των ειδών.
 Η μείωση του πληθυσμού των καρχαριών έχει σύνθετες και απρόβλεπτες επιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης σημαντικών εμπορικών ειδών, δεδομένου ότι οι καρχαρίες κρατούν τους πληθυσμούς άλλων ψαριών υπό έλεγχο.

  Ένα παράδειγμα στη Μεσόγειο, είναι η εξαφάνιση ενός είδους καρχαρία (καρχαρίας ταύρος, Sandtiger shark) από το βιότοπο τους, η οποία προκάλεσε μείωση του πληθυσμού του τόνου. Παρόλο που ο τόνος δεν αποτελεί θήραμα τους, οι συγκεκριμένοι καρχαρίες κρατούσαν τους θηρευτές του τόνου υπό έλεγχο. 


Πηγή: http://portal.environment.gr  & Αρχιπέλαγος - Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας





    Μπορεί να ακουστεί παράξενο αλλά στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα και οι μεγάλοι λευκοί καρχαρίες (γνωστοί και ως δολοφόνοι από διάφορα ντοκιμαντέρ) οι οποίοι ευθύνονται για τουλάχιστον 2 θανάτους κολυμβητών στη χώρα μας.
    Παρόλα αυτά δεν θα πρέπει να πανικοβληθούμε γιατί ο ακόμα και αν υπάρχουν λευκοί καρχαρίες στα νερά μας ή άλλα είδη που θεωρούνται επικίνδυνα για τον άνθρωπο, τα περισσότερα θεωρούνται άκακα. Γενικότερα εξάλλου ο καρχαρίας δεν θεωρείται εχθρός του ανθρώπου και σπάνια επιτίθεται.

Συμβουλές
·                  Καλό είναι να κολυμπάτε με παρέα. Σπάνια ο καρχαρίας πλησιάζει ομάδα κολυμβητών.
·                  Αν τα νερά είναι βαθιά στην περιοχή καλό είναι να μην μπαίνετε στη θάλασσα όταν έχετε κάποια πληγή που πιθανός αιμορραγήσει.
·         Αποφύγετε το κολύμπι σούρουπο ή χαράματα (ο καρχαρίας κυνηγάει κατά τη διάρκεια της νύχτας) και ειδικά σε περιοχές όπου υπάρχουν εκβολές ποταμών.



Α    Από Άγγελο Ρ





  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Φώκια Monachus monachus


    




   Θα σας γράψω ένα κείμενο για το αγαπημένο ζώο μου τη φώκια. Θα γράψω για ένα συγκεκριμένο είδος, την φώκια Monachus monachus. Η φώκια ήταν ένα ζώο πολύ γνωστό στους αρχαίους Έλληνες. Ο Όμηρος, ο Πλούταρχος και ο Αριστοτέλης είχαν γράψει για τη φώκια. Στην μυθολογία ήταν αφιερωμένη στους θεούς Ποσειδώνα και Απόλλωνα. 
    Είναι μεγάλο ζώο που έχει τρία μέτρα μήκος και 250-350 κιλά βάρος. Ζει περίπου 40 χρόνια και βουτά μέχρι 100 μέτρα βάθος. Αυτή και η φώκια της Χαβάης είναι οι μόνες φώκιες που ζουν σε θερμά νερά. Σήμερα η φώκια Monachus monachus είναι ένα από τα 6 πιο απειλούμενα με εξαφάνισή θηλαστικά της γης. Σήμερα στον κόσμο υπάρχουν 400-600 φώκιες Monachus monachus, εκ των οποίων 200-250 ζουν στις Ελληνικές θάλασσες. Έτσι η Ελλάδα είναι η σπουδαιότερη χώρα για τις φώκιες αυτές. Στην Ελλάδα ζουν κυρίως στα Δωδεκάνησα, στα Μικρασιάτικα παράλια, στις Βόρειες Σποράδες  και τα νησιά του Ιονίου.

...κάθε φορά που τα μεσούρανα πατήσει ο γήλιος, 
βγαίνει ο αλάθευτος θαλασσογέροντας  απ' το γιαλό,
κρυμμένος στο μαύρο ανάτριχο της θάλασσας, που ο Ζέφυρος σηκώνει,
και σε βαθειές  κοιμάται βγαίνοντας σπηλιές
και πλήθος φώκιες οι θυγατέρες της πεντάμορφης θαλασσοκόρης, βγαίνουν απ' τον ψαρί γιαλό και γύρα του
κοιμούνται αραδιασμένες, και μυρωδιά από τον πολύβαθο γιαλό πικρή αναδίνουν.

Οδύσσεια δ 400-406. Μετάφραση  Ν. Καζαντζάκης-Ι. Κακριδής.


Από το βιβλίο: Η φυσική κληρονομιά της Ελλάδας (Γιώργος Κατσαδωράκης)

Από Δήμητρα Λ.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Φάλαινα


    Θαλάσσιο κήτος, θηλαστικό, πολύ μεγάλου μεγέθους (20-35 μέτρα). Είναι το μεγαλύτερο ζώο που εμφανίστηκε στη γη. Έχει μεγάλες κολυμβητικές ικανότητες. Αναπνέει με πνεύμονες κι όχι με βράγχια και γι' αυτό πρέπει ν' ανεβαίνει στην επιφάνεια για ν' ανανεώνει τον αέρα που έχει μέσα στα τεράστια πνευμόνια της. Μπορεί όμως να κατέβει σε βάθος 100-120 μέτρων και να παραμείνει πολλές ώρες.
    Οι φάλαινες χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Τις μπαλενοφόρες, που χαρακτηρίζονται κυρίως από τις μπαλένες (κεράτινα ελάσματα) που έχουν στο στόμα τους και τους χρησιμεύουν για το φιλτράρισμα του νερού και στις οδοντοφόρες, στις οποίες ανήκουν οι φυσητήρες. Οι μπαλενοφόρες φάλαινες διακρίνονται  σε δύο κατηγορίες: τις γνήσιες και τις φαλαινόπτερες.
Η πιο χαρακτηριστική φάλαινα από τις γνήσιες είναι η γαλάζια φάλαινα, που είναι το μεγαλύτερο ζώο που εμφανίστηκε στη γη. Το βάρος της γαλάζιας φάλαινας φτάνει τους 100 τόνους.
    Οι μπαλενοφόρες φάλαινες τρέφονται με οργανισμούς που βρίσκονται μέσα στο νερό και ιδιαίτερα με πλαγκτόν. Οι φάλαινες περνούν τη ζωή τους σε διαρκή κίνηση. Το καλοκαίρι περιφέρονται στους πάγους της Ανταρκτικής, ενώ το χειμώνα ανεβαίνουν σε βορειότερες θάλασσες. Οι γνήσιες φάλαινες τρέφονται, καταπίνοντας τεράστιες ποσότητες νερού μέσα στις οποίες υπάρχουν εκατομμύρια μικροοργανισμοί πλαγκτόν. Μ' αυτόν τον τρόπο η φάλαινα μπορεί να μαζέψει σε λίγα λεπτά της ώρας μέχρι 10 τόνους τέτοιους μικροοργανισμούς. Υπάρχουν όμως και φάλαινες που τρέφονται με μικρά ψάρια, κυρίως ρέγκες. Αυτές είναι οι φάλαινες της κατηγορίας των φαλαινόπτερων.
     Οι φάλαινες ζευγαρώνουν και θηλάζουν τα μικρά τους, όπως όλα τα θηλαστικά.
    Οι γαλάζιες φάλαινες γεννούν ένα μικρό το χρόνο και το θηλάζουν για έξι μήνες. Η φάλαινα ζει 20 περίπου χρόνια. Σπάνια όμως φτάνει μέχρι τα 20, γιατί συνήθως ψαρεύονται γύρω στα δέκα τους χρόνια.
  Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το κυνήγι της φάλαινας. Οι κυριότερες περιοχές αλιείας και κατεργασίας της φάλαινας βρίσκονται στο Νότιο Πόλο και συγκεκριμένα στα νησιά Φώκλαντ και Γεωργία. Το κυνήγι διαρκεί περίπου από το Δεκέμβρη ως τον Απρίλη και γίνεται με ειδικά σκάφη, που ονομάζονται φαλαινοθηρικά. Τα σημερινά φαλαινοθηρικά είναι σκάφη μεγάλου εκτοπίσματος (20-25 χιλιάδων τόνων) και έχουν όλα τα μέσα για να ψαρέψουν και να κατεργαστούν τη φάλαινα. Για την ανακάλυψη των κοπαδιών χρησιμοποιούν συσκευές ραντάρ ή καμιά φορά ελικόπτερα. Οι φάλαινες ψαρεύονται για το κρέας τους, για το λίπος τους και για τα κόκαλά τους. Κάθε φάλαινα αποδίδει 14-15 τόνους φαλαινέλαιο. Επίσης πολύ χρήσιμο είναι το συκώτι της φάλαινας από όπου βγαίνει το υπατέλαιο πλούσιο σε βιταμίνη Α.




Πηγή: Live-Pedia.gr

Από Μιχάλη Κ.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Το Θαλάσσιο Λιοντάρι


    Τα θαλάσσια λιοντάρια ζουν στη θάλασσα και στη στεριά, όπου βγαίνουν για να ζευγαρώσουν, να ξεκουραστούν, να γεννήσουν και να αλλάξουν τρίχωμα (μια φορά το χρόνο).
    Τα αρσενικά φτάνουν τα 220εκ και τα 275 κιλά βάρος. Τα θηλυκά είναι αρκετά μικρότερα: 180εκ και 91 κιλά. Τα μωρά είναι περίπου 75εκ και 5-6 κιλά.
    Ακούνε τόσο στο νερό όσο και στη στεριά. Κατά πάσα πιθανότητα η ακοή τους είναι καλύτερη κάτω από το νερό.
    Τα μεγάλα τους μάτια (περίπου 4εκ διάμετρο) τα βοηθά να βλέπουν καλύτερα κάτω από το νερό. Πιθανόν να μη βλέπουν χρώματα.
    Η όσφρησή τους είναι εξαιρετικά ανεπτυγμένη, αλλά κάτω από το νερό δεν μπορούν να μυρίσουν.
Βουτάνε έως 250 μέτρα βάθος και μπορούν να μείνουν κάτω από το νερό για  8 - 20 λεπτά.




Από Φαίδρα Δ.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Η Σμέρνα

    Μπορεί η σμέρνα να μοιάζει με φίδι, αλλά είναι ψάρι. Ανήκει στην ίδια ομάδα με το χέλι. Οι πιο μεγάλες σμέρνες φτάνουν έως 3,5 μέτρα μήκος. Οι πολύχρωμες σμέρνες ζουν στους κοραλλιογενείς υφάλους. Η σμέρνα είναι μοναχική. Μόλις νυχτώσει, ξεκινά να κυνηγήσει τα αγαπημένα της θηράματα κάποια από αυτά είναι: καρκινοειδή, ψάρια, χταπόδια κλπ. Την ημέρα κρύβεται σε μια τρύπα στον ύφαλο ή κάτω από βράχια. Το σώμα της είναι μέσα, στο κρησφύγετο, το κεφάλι έξω και το στόμα ανοιχτό. Έτσι, φαίνονται τα μυτερά της δόντια, που της προσδίδουν εντυπωσιακή όψη. Μπορεί να τραυματίσει πολύ άσχημα τους δύτες, αν την ενοχλήσουν ή αν νομίσει πως τα δάχτυλά τους είναι πλοκάμια χταποδιού. Ευτυχώς, δεν είναι επιθετική αντίθετα είναι ντροπαλή και τέτοια ατυχήματα είναι σπάνια. Πρέπει πάντως να προσέχεις, γιατί δεν ξέρει ότι οι προθέσεις σου είναι αγαθές.




Από Παναγιώτη Κ.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

ΓΑΛΕΟΣ


    Ο Γαλέος είναι ψάρι που μοιάζει με σκυλόψαρο που ανήκει όμως σε διαφορετική οικογένεια. Το επίσημο όνομά του είναι «Γαλεόρρινος ο γαλέος» (galeorhinus galeus) και ανήκει στην οικογένεια Καρχαρινίδες (carcharinidae).
    Το μήκος του φθάνει τα 1-2 μέτρα. Η ράχη του έχει χρώμα ανοικτό γκριζωπό ενώ τα πλευρά του λίγο ροδίζουν και η κοιλιά του είναι άσπρη. Το ρύγχος του είναι πεπλατυσμένο και μυτερό και το στόμα του βρίσκεται στη κάτω πλευρά, όπως σε όλα τα σκυλόψαρα με δόντια μυτερά, τριγωνικά και σε σειρές. Το πρώτο ραχιαίο πτερύγιο είναι 2 ή και 3 φορές μεγαλύτερο απ΄ το δεύτερο το πτερύγιο της ουράς του που καταλήγει σαν πρύμνη πλοίου κάθετη.
    Ζει στο βυθό κοντά στις στεριές και τροφή του είναι μικρά ψάρια και μαλάκια. Γεννά μικρά ζωντανά, είναι δηλαδή ζωοτόκος και είναι άγριος όπως ο καρχαρίας. Το κρέας του είναι ασπροκόκκινο και σφιχτό.


Πηγή: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Από Θάνο Λ.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS